Gospodarka

Hiszpania posiada liczne i bogate złoża surowców naturalnych. Wydobywany głównie w Górach Kantabryjskich węgiel kamienny zaspokaja 70% krajowego zapotrzebowania. Oprócz węgla równie często występują rudy żelaza. Ich wydobycie w pełni zaspokaja potrzeby przemysłu hutniczego i umożliwia eksport. Największa huta żelaza, zlokalizowana w Aviles, dostarcza niemal połowę krajowej produkcji hutniczej. Hiszpania posiada duże zasoby pirytów wydobywanych przede wszystkim w górach Sierra Morena, w okolicach La Zarżą, Riotinto i Tarsis. Pod względem wydobycia pirytów Hiszpania utrzymuje się na czele światowych producentów tego surowca. W Górach Kantabryjskich i Sierra Morena eksploatuje się polimetaliczne złoża rud cynku i ołowiu. Ponadto na terenie Galisii wydobywa się wolfram i cynę. Eksploatacja złóż ropy naftowej zaspokaja jedynie niewielką część krajowego zapotrzebowania. Importowaną ropę przerabia się w rafineriach, z których największa zlokalizowana jest w Kartagenie. Ok. 40% produkowanej energii elektrycznej pochodzi z elektrowni wodnych, największą z nich wybudowano w Aldeadavila na rzece Duero. Struktura hiszpańskiej gospodarki przedstawia się następująco: 30,2% przypada na przemysł, 57,9% na sektor usług, 7,5% - budownictwo, 4,4% - rolnictwo.

Hiszpania posiada dobrze rozwinięty, nowoczesny przemysł przetwórczy. Wielkie stocznie znajdują się w Kartagenie i El Ferrol, zakłady branży samochodowej w Barcelonie i Valladolid. W kraju funkcjonują liczne zakłady przemysłu maszynowego i chemicznego. Przemysł włókienniczy skupił się na obszarze Katalonii, głównie w Barcelonie. Zakłady przetwórstwa spożywczego przetwarzające produkty dostarczane przez rolnictwo rozmieszczone są równomiernie na terenie Hiszpanii. W rolnictwie znajduje zatrudnienie 12% ludności zawodowo czynnej. Produkty pochodzenia rolniczego stanowią poważną pozycję eksportową Hiszpanii, dostarczając niemal 1 /5 wpływów z eksportu. Pod względem eksportu owoców cytrusowych kraj znajduje się w ścisłej światowej czołówce. Poza pomarańczami i mandarynkami prowadzi się uprawy kasztanów, migdałów, granatów i bananów. Dobrze rozwinęła się uprawa winnej latorośli, oliwek i produkcja wina. Wśród zbóż do najważniejszych należą uprawy pszenicy, jęczmienia, żyta i owsa, zaś na obszarach sztucznie nawadnianych - ryżu. Stosunkowo dobrze rozwinęła się uprawa buraków cukrowych i ziemniaków. Hodowla jest stosunkowo mniej ważną gałęzią produkcji rolnej, chociaż ma ona w kraju wielowiekowe tradycje.
Aż 71% wymiany handlowej Hiszpanii przypada na Unię Europejską (średnia innych państw unijnych wynosi ok. 61%). W 1989 r. hiszpańska waluta peseta przystąpiła do Europejskiego Systemu Monetarnego. W 1992 r. Hiszpania całkowicie zliberalizowała zagraniczny obrót kapitałem. W pierwszych latach po akcesji do DE gospodarka hiszpańska przeżywała dość gwałtowny wzrost. W latach 90. ujawniło się jednak "przegrzanie" gospodarki, odzwierciedlone we wzroście inflacji oraz pogorszeniu bilansu płatniczego. W 1993 r. zanotowano nawet ujemny PKB (-1,2%). U progu XXI w. dochód narodowy per capita wynosi 14,5 tys. dolarów (co stanowi ok. 80% średniej unijnej). Inflacja w 2001 r. kształtowała się na poziomie 3,9% (najniższą inflację w ostatnich latach notowano w 1998 r. - 1,4%. Stopa procentowa w 2001 r. utrzymała się na poziomie 4,25%. W Hiszpanii zatrudnionych jest ok. 15 min osób. W tym kraju następuje też szybszy niż w DE przyrost miejsc pracy - 3,48% rocznie (średnia unijna wynosi tu 0,9%). Mimo tych pozytywnych trendów, w kwietniu 2002 r. Hiszpania miała najwyższe bezrobocie wśród państw strefy euro - 11,3%.